YAZIM

Ne yazarsan yaz kaderini yazamıyorsun. Elinde olmadan yaşadıkların, yaşatılanların esiri oluyorsun. Her şeyin daha iyiye gideceğini umuyor ve umursamaz davranıyorsun.

Geriye dönüp baktıklarınla, hayallerin arasındaki uçurumun ucunda kalıyorsun. Bekliyorsun…

Her şeyin daha iyiye gideceğini umarak, kötülüklerle, düşüncelerle savaşmayı öğreniyorsun.

Unutmuyorsun…

Unutamıyorsun…

Kalanlar ve gidenlerle yaşıyorsun. Geride bıraktıkların acısını içinde hissederek yoluna devam etmenin ağırlığını taşıyorsun.

En önemlisi yaşıyorsun. ne olursa olsun, ne yaşarsan yaşa, onların varlığıyla yaşamaya alışıyorsun. Geçmişin gittiği geleceğin gelmediği şu anın içinde; yine gidecek ve gelmişleri yaşıyorsun.

Bugün günlerden Cuma ve tarih on dokuz haziran iki bin on beş. Yarının bugünü, bugünün dünü yine yaşandı. Eksikleri, fazlaları, yaşananları yarına geçip dünde kaldı.

Ya tarihe yazılacaksın ya da tarihi yazacaksın oda olmadı kendini yazacaksın. Kendini bıraktığında kelimelere kaderini yazmış olacaksın.