İyi ki doğdun ...

Gece 3 ‘te uyandığımda altımı ıslattım sandım. Artık hamileliğimin son ayları olduğu için, vajinama baskı yaptığını düşündüm. Eşimin yanına gittim sanırım doğum yapacağım dediğimde – bu saatte çocuk olmaz deyip uyudu. Bende gidip duş aldım ve uyudum. Sabah kalktığımda yine altımı ıslatmıştım ne oluyor ya dedim. Annem evde olduğu için kızım bu normal değil, doktora gidelim dedi. Bende eşimin yanına gittim sanırım doğum yapacağım dedim. Oda yataktan kalkıp, duşunu aldıktan ve kahvaltı ettikten sonra hastanenin yolunu tuttuk.

Kapıdaki yaşlı kadın neden geldiniz dediğinde; sekiz aylık hamile olduğumu, suyumun geldiğini ve hafif ağrılarım olduğunu söyledim .-Geç dedi. Geçip jinekoloji masasına hazırlandığım, ayaklarım vıcık vıcık poşun içinde o odadan bu odaya ultrasona alındığım, sedyeden düşürüldüğüm ve anestezi uzmanının annenin gözleri ne güzel bakalım bebeğin gözleri ne renk olacak dedikten sonrasını hatırlamıyorum.

Kendime geldiğimde; ayaklarım üşüyor, karnımdaki kum torbası canımı yakıyor, çenem titriyordu. Üşüyordum, çok üşüyordum.1 saat sonra onu kucağıma verdiler. Gözlerini açamıyor, ağzı ile bir şeyler arıyordu. Ve ilk sütümü verdim ,arandığı şeyin ne olduğunu biliyormuş gibi göğsüme yapıştı.

Şimdi o günün ardından tam 7 yıl geçti. Bir zamanlar göğsüme yapışan bu güzel kız; kalem tutuyor, yazıyor, çiziyor ve ev işlerinde bana yardım ediyor.

Canım kızım iyi ki doğdun, iyi ki hayatımıza girdin.

 DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN…