Kiralık işçi olmak

alıntı

İşten ayrılmaya karar verdiğimde bir arkadaşım iyi bir hastanenin taşeron firmasında bana iş bulmuştu işten ayrılırsam bir iki hafta sonra bu hastanenin sessiz sakin bir biriminde işe başlayacaktım. Maaş asgari ücret olacak, hafta sonları, resmi günler tatil ve 8-5 çalışacaktım. Şimdiki işime 9-6 mesai saatlerim, cumartesi tam gün çalışıyorum, resmi günler tatil değil ama alacağım paradan 600 TL fazla kazanıyorum. Hiç yoktan bir şey öğrenirim, en azından izin günlerim çok olduğu için eğitim ve etkinliklere katılabilirim demiştim. Arkadaşımda personellerin hasta yakınlarının verdiği bahşişlere paralarının daha arttığını söylemişti. Bunu bende biliyordum kızım doğduğunda annem beni getiren personelin eline müjde parası sıkıştırmıştı. Ben personel olarak çalışmayacaktım ama işlerin böyle döndüğünü biliyordum. Ben özel bir poliklinikte çalışmama rağmen kayıt tuttuğumda ve yardımcı olduğumda özellikle yabancı hastalar elime para sıkıştırıyorlar ama ben prensibim gereği zaten yaptığım iş için maaş aldığımı ve bu işin benim zaten görevim olduğunu söylüyor ve almıyorum.  

Tek taşeron maceramızda bu değil.

Cemo  3,5 sene nerdeyse 10 şubesi olan, gıda sektöründe kendince marka oluşturmuş köklü bir firmanın teknik servis bölümünde çalıştı. Mesai saatleri, hafta sonu tatilleri belli değildi. Öyle ki adamlar bir gece arayıp şubeye bekçi lazım bile demişlerdi ve Cemo bekçilik yapmaya gitmişti. Durmadan dert yanıyordu işim dışında her şeyi yapıyorum diye ama ben aman sigortan ödensin iş olsun şu bu diyerek baskı yapıyordum. Bir gün canına tak etti ve ben işi bırakıyorum dedi tabi bende susmadım kızdım hazır iş bırakılırmıymış, ne kadar rahatmış, şimdi napacıkmışız falan filan. En azından benim işimin olması ona güven veriyordu. Kredi taksitimiz çıkar ,oda zaten mesleği gereği boş kalmayacağını ama bir süre sıkıntımız olabileceğini söylüyordu.

3-5 ay boş kaldıktan sonra şimdi çalıştığı firmanın taşeron firmasında çalışmaya başladı elinde büyük bir iş vardı bende o işi yapmadan işe girme en azından biraz rahatlarız falan dememe rağmen dinlemedi ve firmaya girdi. Bu işe başladıktan sonra gece geç saatlere kadar çalışıyordu, maaşı asgari ücretti, sigortası başlatılmamıştı. O hep kadroya geçeceğinden bahsediyor şimdilik idare edelim diyordu. 5 ay kadar firmada çalıştı ve ne parasını tam aldı ne de sigortası düzgün yattı ve kendi işinin dışındaki bütün işleri yaptı.

Şimdi kadrolu olarak aynı firmada çalışıyor. İnşaat bitti ve alışveriş merkezinde teknik servis şefi olarak çalışıyor. Maaşı günü gününe yatıyor, sigortası maaş üzerinden yatıyor. Mesai saatleri belli ve fazladan çalışma saatlerini tıkır tıkır ödüyorlar.

Esenyurttaki çadır yangınında ölen işçileri duyunca hemen onu aradım hala devam eden inşaatları var ve bu onların firması olabilir dedim. Bin bir türlü senaryo döndü kafamda ya onların firma ise şimdi inşaat durursa, işsiz kalırsa v.b. aradım yok dedi bizim firma değil bizim firmada çadırlar yok , Konteynırlar varmış. Ben kendi adımıza sevinmiş olmama rağmen 11 kişinin ailelerini düşündükçe moralim bozuldu. Hepsine Allahtan rahmet diliyorum.

Bizim zaten bildiğimiz taşeron firma dalavereleri bu olayda bir kez daha ortaya çıktı sigortalar tam yatmıyor, ne kadar köklü bir firma inşaat yaparsa yapsın taşeronlar aslında parayı götürüp, üç beş kuruş derdinde olan işçilerin canına okuyorlar. Taşeronlaşma bu hükümet döneminde her alan da daha fazla arttı. Kurumsal firmalar zaten harcadıkları parayı onlara vererek ne yapmaya çalışıyorlar bilmiyorum. Ama bir an önce taşeron işçilerin hakları korunmalı ve denetimler daha fazla arttırılmalı. Üç beş kuruş kazanıp evine ekmek götürmek isteyen, yerini yurdunu ailesini terk edip çalışmaya gelen bu insanlar hayatları pamuk ipliğine bağlı olmamalı.

Cemo nun 2 yıllığına yurt dışına gitme ihtimali var ve ben gitmesini 2 yılda kendimizi toparlayacağımızı ,bir an önce ev sahibi olabileceğimizi söyleyip baskı yapıyordum,şimdi artık gidip gitmemesi konusunda kararsızım.Ne kadar göbeği yağ bağlamış bir biskolata erkeği olsada ,kocamı para için kaybetmekten korkuyorum .