Nerden başlasam bilemiyorum ortaokul yıllarında diğer kızların aksine
kısacık saçları entel dantel giyimleri ile göze çarpan, her sergide resimleri sergilenen,
çantasının üzerine acayip güzel resimler çizen, çatal iğne ile hem takı hem süs
yapılabileceğini gösteren birinden bahsedeceğim geçmişten gelen biri J
Onunla tek bağımız ortaokul ve liseyi aynı okulda okumamız. Şimdi lise
yıllarını daha iyi hatırlıyorum. Birde ablasının babamın yanında kısa bir süre çalışmasıydı
ki ben inanılmaz mutlu olmuştum. Belki konuşuruz diye. Velhasıl sadece selamlaşmaktan
öteye bir iki kelimeyle sığan cümlelerimiz oldu. Ortak noktalarımız yoktu ve
ben ondan 2 yaş küçüktüm. Hayrandım ona saçını tarayışına çatal iğnelerden
bileklik yapışına çantasındaki resimlere ya kısacası yaptığı her şeye diyebilirim.
Şimdi itiraf ediyorum ortaokulda soyunma odasında unuttuğu defterindeki
bütün çizimlere bakmıştım.
Aynı şehirde yaşıyoruz hangi semtte bilmiyorum ama facebook un işte bu
yararı var en azından hayran olduğun kişilerle iletişime geçebiliyor, daha çok
sohbet fırsatı bulabiliyorsunuz.
Mimar Sinan güzel sanatları bitirmiş o zaman belliydi bu zaten. İki
çocuk annesi olmuş şimdilerde yeteneklerini, hayallerini ve becerilerini kâğıt
kalem kullanarak değil de hamurlarla sergiliyor.
Benim bu yazıma ihtiyacı yok aslında kısa sürede çok başarılı olacağına
inanıyorum.
Buyurun Melek ablanın çerezleri;burada beğenin , sipariş verin :)
BUNA BAYILDIM NASIL BİR YETENEKTİR YAHU |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder