21 Mart 2012 Çarşamba

Atmaya kıyamadıklarım



Bahar gelmişşşşş hoş gelmiş bundan sonra kazaklar giyilmeyecek, balkonda kahve keyfi yapılabilecek.
Çok derli toplu bir bayan olduğum söylenemez hatta pis bile denilebilir bana, kabülumdür ama dağınıklığın zeki insanların özelliği olduğunu söylemeden geçemeyeceğim.
 Bazen cimcimenin dağınıklarını düzenleme isteğim geliyor. Plastik çekmeceli dolaplarımızı değiştirmeye karar verdik, çekmeceli plastik kutular gerçek ten hayat kurtarıcı benim dikiş kutum onun kalem kutusundan daha küçük olduğu için önce onunkini boşaltıp temizledim. Pastel boyalar kırık dökük pislik içindeydi.
Toplama sırası geldiğinde temiz boyları ayırıp kalan pastelleri de eritip yeni forma sokalım dedik.
 Bakalım neler yapmışız:

Önce renkleri ayırdık. kırarak muffin kalıplarının içine yerleştirdik.

bu aşamada ben silikon kalıpları içine yerleştirme gereği duydum çünkü kalıplardan çıkmama ihtimalini düşündüm



cimcimenin hiç kırmızı veya açık renk boyası yok.


sonuçta bu sabah sabah tek kare çekim yapabildim .



Cimcime rahat durmadı daha fırından yeni çıkınca parmak ucuyla kontrol etmek isteyince parmak ucu yandı.Sabaha kadar buz küpü , bağırış çağrış zor zar uyudu.
Sanırım babaannesi onu her zaman önceden uyarıp sıcak şeylerin yanına yaklaştırıyor. Ben tam kapağı açtığım anda söyleyince biraz geç kaldım.

Hiç yorum yok: