Plansız yazı

Hiçbir şeyi planlamamak gerek aynen böyle insan yaşlandıkça plan yapmanın da ne kadar anlamsız olduğunu fark ediyor.

Aslında niyetim 18 Martla ilgili bir yazı hazırlamak ve yayınlamaktı. Kafamda bir sürü şey dönüyor bu ara.

Cimcime Pazar günün İstanbul modern deki etkinliğe katılmadı. Annemden ayrılamam dedi gittik ve geri döndük. Akşam olduğunda ben yine bilgisayarın başına oturamadım, evde temizlik hak getire, dağınıklık ve tozlar duruyor mutfağı söyle böyle hallettim, ütüyü de yaptım. Eve döndük yemek bile yemeden duş alıp yatağa attım kendimi. Alt batın ağrısı, şiddetli ve inatçı. Yediklerimdendir deyip spazm giderici aldım yok. Bana mısın demiyor. Cimcime alerjik öksürükten sonra ortalığı kusup batırıyor, bende ağrıdan kıvranıyorum. Cimcimeyi yine bir kusma hadisesinden sonra bir güzel soyup temizledim bu arada bulantı ve baş dönmesi bende devam ediyor. Her yerini viksledim ayak tabanları dâhil bir güzel giydirip yatırdım. Son öksürük seansıymış mışıl mışıl uyudu. Ama benim ağrım hala devam ediyor. Sabaha kadar o yan senin bu yan senin evin ortasında gezdim durdum. Keşke doğum sancısı çekseydim en azından değerdi bir bebek fenamı yaaa

Sabah kliniğe geldiğimde Dr Gacet muayene etti ama bir şey yok. Kan ve idrar normal, iğne yapıldıktan 4 saat sonra gözlerim açıldı ama ben bu arada çalışmaya devam tabi.

Şuan batın ağrısı hafifte olsa devam ilaçta içmedim kendimce bitkisel bir şeyler yapıyorum. Cimcime öksüre ösküre gitti. Sabah benim yaptığım keçiboynuzu şurubundan içirdim diye de darıldı. Bu çocuk çok meraklı ilaç içmeye yüz kere dedim her şeyin doğalı daha iyi diye ama .

İşte babası kılıklı; babası bir tek anasını doğal buldu bence, benden başka hayatında doğal birşey yok.

Olamamış keçiboynuzu pekmezi şurup olarak evde duruyor. Gerçekten keçiboynuzu keçi gibi inatçı pişmez bir şey olduğu için bu adı almış olsa gerek.

Az önce klinikte gerçekten vicdanımız ve insanlığımız neremizde dedirtecek bir olay yaşadık.

Neyse asıl konu 18 Marttı ama ben nerelere geldim gene. Şunu söyleyeyim efendim 18 Mart deniz zaferini sadece Çanakkaleliler kazanmamıştır. Bu Türk, Kürt ,Alevi ,Sünni demeden bütün milletimizin bir bütün olabilmek adına zaferidir. Hep birlikte kutlamamız gereken bu zaferi kendi adımıza kutlamaktan ve milliyetçilikten vazgeçelim.

Şehit kanlarıyla kazanılan bu zaferin, topraklarının üstünde milliyetçilik kes fesi altında da lıkır lıkır içip ayyaş gezmesek daha güzel olur değil mi?

Bu kadar değil aslında çok kızdığım olaylar varda yazacak gücüm yok şuan. Zaten kliniktekileri bahar çarpmış herkes bir tuhaf.