Yeni bir sayfa

Sitalopram a başlayalı 9 yıl oldu. Neden sırf geçmişi unutmak için, yeni bir sayfa açmak için.

Köy kızıydım ben. Asi, dediğim dedik, mücadeleci bir yapım vardı. Yılmazdım, bıkmazdım hiçbir şeyden. Hayallerim, sevdiklerim vardı o küçük kasaba da.

Liseyi bitirmiştim üniversiteye babam göndermedi inat ettim yine olmadı. Bir sevdiğim vardı sınıf farklılığı yüzünden olmadı. O benim kadar mücadele etmedi. Bende ona değmeyeceğini anlayınca vazgeçtim.

Çalıştım, sevdim, umutlandım, mücadele ettim. Ve artık olmayacağını benim gönlümü bu kasabadakilerin anlamadığını  anlayınca büyük bir şehre göçme vakti gelmişti.

Kimine göre bir kaçıştı bu. En yakınımdakiler tarafından sırtımdan vuruldum resmen bu dönemde, kirli olduğumu söyleyende oldu, hafif bir kız olduğumu ve kaçmam gerektiğini söyleyende. Küçük bir köyde yaşarsanız anlarsınız elalemin ağzı torba değil ki büzesin. En yakın tanıdığın bile bir sürü dedikodu çıkarır.

Motosikletle süt satan, düğünlerde bir kenarda çerez satan kızda pek ahlaklı değildi onlara göre. Şimdi o konuşanların hepsinin evlatları çok mutasıp yaşamıyorlar ama işte o zaman vurmak onlar için çok eğlenceliydi. En yakınlarım bile bu kız evlendikten sonra iki günde döner dediler.

Dönmedim ben kocamı sevdim. Ve isteyerek geldim bu şehre. Bir zamanlar acıların kadını edalarıyla geziyordum başımdan geçenler az buz değildi. Hiç unutmadım orada yaşadıklarımı, insanların söylediklerini, sevdiklerimi, özlemlerimi oradaki gözyaşlarım buradakilerle karıştı çoğu zaman. İşte o zamanlarda başladım sitaloprama her şeyi unutturuyor, sanki hiç yaşamamışım gibi hissettiriyordu.

O yanımda olmasaydı ben şimdi burada olamazdım belki de.

Şimdi gerçeklerle yüzleşme zamanı. Geçmişi unutma, her şeyle yüzleşme zamanı geldi.

Mutluyum beni çok seven bir eşim, bir çocuğum, işverenlerim ve hatta hastalarım var.

Artık dönmüyorum o küçük köyde yaşayanlara, yaşananlara dönmeyeceğim de.

Kararımı verdim ben artık geçmişi sildim unuttum hepsini.