KRİZ

Yıl 2000 bundan tam 20 yıl önce; liseyi bitirmişim, üniversite kazandım. Babam beni Edirne sınır bölgesi kadın kısmı maden ile ne iş yapar diye okula göndermedi.

Önce köyden kaçmanın fırsatını aradım. Köydeki tavuk hanede çalıştım, akşamları dayımın lokantasında servis yapıyor, bulaşık yıkıyor oradan da bilgisayar kursuna gidiyordum.

Para yok, insanlar tarafından büyük bir beklentiyle karşılanan milenyuma girdik. Karın tokluğuna dayımın lokantasında çalışıyorum, sabah- akşam tavukhane de tavukları yemliyor,pisliklerini temizleyip, yumurtalarını topluyorum. Yumurtaların kalite ayrımı en keyifli anları! Ölenleri temizliyorum. Tavuklar sıkışık bir kafeste en az on tane var.

Tabi annemde yardımcı bana, ramazan ayı soğuk, tavukların işi bitince hemen ilçeye lokantaya, aşçıya, bulaşıkçıya yardım ediyorum. Akşam orucumu açıp iş bitince bilgisayar kursuna gidiyorum. Tavuk haneden 300 lira gelecek, en azından okula kayıt için gideceğim para diye düşünüyorum. Tabi babam karşı annem sessiz, korkuyor.

Akşamları motorla ya eve dönüyorum ya da motorla ilçede oturan teyzemlere gidiyorum. Sabahta köye geliyorum. Motosiklet benim için tutku. Elim ayağım bana güç veren bir alet.

İlçeye süt de götürüyorum ufak tefek harçlık çıkıyor. Mali kriz var ülkede,  binlerce insan işsiz kalmış. Bir yandan okula gideceğim diye seviniyorum.

Tabi babam hayır diyor. Karşı çıkıyor. Gidemezsin diyor. Kayıt zamanı geldi bir sabah kahvaltıda gitmeyeceksin diyor. Gideceğim diye direttim. Bir temiz sopaladı beni. Bir güzel dövdü. Annem kenarda, dedem yok. Hepsi sessiz. Gideceğim okula ayarladım hepsini diyorum anneme, annem sessiz. Dedem ve ninem sürekli soruyor kızım n’apıcaksın diye!

Gideceğim evraklara parayı harcadım. Fotoğraf çektirdim, işlemleri yaptım üç kuruş para kaldı elimde. Gideceğim. Bu tavuk hanenin sahibinin bir kızı orada işletmeci, Şahsine abla onu arar yardım isterim çalışırım diyorum anneme, annem sessiz.

Korkuyor, gençliğimden, ergenliğimden, dik başlılığımdan korkuyor.

Son gün artık gidemeyeceğimi fark ettim. Babam anneme bir şey yapar diye korktum. Hayatımı kazanmak için başkalarının hayatını annemin hayatını mahvedemezdim.

Ağlıyorum hüngür hüngür…

Kimse de ses yok! Tabi babamda para yok! Olsa gönderir mi bilmem. Köyde bakkal yok, süt satıp ufak tefek çerez alıyorum, satıyorum, iş arıyorum. Motorla her gün sabah ayazında, sağım yapılınca ilçeye gidiyorum. Sütleri dağıtıp aldığım para ile çerez alıp köye geliyorum.

Günler geçiyor, iş arıyorum. Bir iş olsa para kazansam diye paralıyorum kendimi…

Millet krizde para yok! Babam benim para kutumdan harçlık alıyor. Para yok!

Gittim belediye başkanına o zamanlar ilçenin belediye başkanı yıllardır belediye başkalığı yapmış sonradan milletvekili olan Ali Sarıbaştı. Fabrikaya işe girmek çok büyük nimet!

Oturdum koltuğa başımdan geçenleri anlattım üstün körü, dedim ki ben iş arıyorum. Bana iş verin, fabrikaya gireyim, çöpçü olayım, belediyede sigortasız çalışayım ama yeter ki bir işim olsun. Teselli etti beni, ekonomik krizden bahsetti. Akıl verdi gönderdi.

Bu da olmuyor iş bulmalıyım, köyden meyve fabrikalarına işe gidenler var, onlarla başladım. Çok soğuk, ellerim ayaklarım şişiyor, gözlerim kan çanağı, hala süt götürmede devam ediyor. Alacağım üç kuruş ama benim param!

Annemin akrabası biri ilçeye kırtasiye açacak Bursa’dan ilçeye yerleşecekmiş. Hemen iş buldum diye seviniyorum. Dükkân açılacak, ev temizlenecek hepsini yapıyorum. Okul zamanı dükkân açıldı, işler yoğun ne zamanki yoğunluk bitti, bu amca beni kapının önüne koydu. Tabi işi bitti. Dükkân yerleşti evleri temizlendi maksat iş görülsün!

Afedersiniz ama gerçekten aklıma geleni söylemek istiyorum. Şerefsiz!

Yine meyve fabrikalarına başladım, iş arıyorum en azından bir iş olsa rahatlayacağım. Aylık para geçecek ya, o bana huzur verecek. Süt götürmeye devam, çerez satmaya da, köyün imamı süt topluyordu bırakmış. Bir süre köyde süt toplama işini de yaptım. Oradan da para geliyor iş arıyorum sürekli ve sigortalı bir iş olmalı…

Bir arkadaşımın diş hekimi yanında asistan olan arkadaşı bana bir iş buldu. Kulak burun boğaz doktoru yanında asistanlık, hayalimdeki iş!