BEKLEDİM

Sanki her şey silindi. Nasıl yazacağımı, hangi kelimeleri kullanacağım? Bilmiyorum. Yaptığımın saçma sapan olduğunu düşünüyorum. İçimde hiçbir şey kalmamış gibi, sanki nefes almamışım yaşamamışım, yeniden doğmuşum…

Neyim, neredeyim? Ne istiyorum? Ne biliyorum?

 Aklıma saçma sapan gençliğim geliyor, bazen saçmalıklarım…

Hiçte iyi değildim…

Aslında ben beceriksizdim, onlar bana mecburdu!

Aslında ben bir alışkanlıktım!

Aslında ben bilmiyordum!

Bildiklerimi bilmediklerim diyordum!

Yaşam ben sürüklediği yerde var olmam gerekiyordu. Kendime sorduğum sorular veremediğim cevaplar olduğu için beynimde dönüyordu…

Kimse beni sevmedi, ben kimseyi sevmedim!

Kimsenin sevmesini beklemedim!

Kendimi seveceğim günü bekledim!

Bekledim…

Unutamadığımı, hep hatıralarımda olanı…

Bekledim…

Gördüğümü, duyduğumu, kokladığımı…

Kendim olmayı, kendimle olmayı…

Bekledim…