4 Eylül 2015 Cuma

HAYATIMIN DİZİSİ

ÖNSÖZ
Öncelikli olarak söylemek istediklerimi bu sayfaya yazmam gerekli. Daha sonra karışıklığa neden olmaması için, öncelikli kelimelerin oluşturduğu, öncelikli cümleleri yazıyorum.
Akademik geçmişimden bahsetmeli, nereden geldiğimi, kim olduğumu söylemeliyim. Sistemin istediği balta ve sap ilişkisinin içinde sap olmamış bir insanım. Okuduğum ve öğrendiğim çok şey varken, yaşayıp öğrenenlerdenim.
Geliş tarihim belli ama dönüş biletimi henüz kesmediler. Dönüşe ne kadar zamanım var bilmiyorum. Her gün bir sonraki günü faizi aslında ama ben kredi kullanmış gibi hissediyorum kendimi. Arada kalan, bana kalan. Bunu biliyor, içimden geldiği gibi davranıyorum.
Her insan gibiyim belki de değilim. Başkalarının yaptıklarını yapmak, başkaları da benim yaptıklarımı yapmak zorunda değil.
İşte hikâye burada başlıyor. Beynimde durup duran ve bir türlü kendilerine yer bulamayan hikâyemi kendim yazmaya karar verdim. Kendimce, bildiğimce olacak bu hikâye ve bir gün dönüp baktığımda, vay be de diyebilirim, oh be de ne olursa olsun, cümleler ile rahatlayacağım.

Kimseye bir kastım ve art niyetim yok. Dümdüz yaşadıklarımı ve hissettiklerimi yazacağım. şimdiye kadar kötü olarak yaşattıklarım ve hissettiklerim içi özür dilerim. Kendimi affetmeyi becermek için çok zorlandım ama başardım.
Geriye bırakacağım anılarım, yazılarım, kitaplarım… Çocuklarım için aralarına küçük notlar bıraktım.
Ben babamın hayalleri annemin yere basan ayakları ile büyüdüm. Küçük bir köyde büyük hayaller kurdum. Dokuzuncu köyden kovuldum ve onuncu köyde yazmaya karar verdim…
Bitmeyen hikâye hayatımın hikâyesi… Yaşadığım müddetçe yazabileceğim. Gidersem bitmiştir.
Sonumun sevdiklerimle kendi topraklarımda olması için hep dua ediyorum, edeceğim.

Hiç yorum yok: