Eninde Sonunda

Mart ayında, Cimcime, okulda, ilçe genelinde değerlendirilen bir sınava girdi.Adı Kazanım Değerlendirme Sınavı idi.Cimcimenin sınava girdiği gün ile öğretmeninin arayıp , bu çocuk çok hasta , daha önce böyle değildi  dediği  gündü.

Evet, gerçekten hastaydı. Öksürüyordu. Ateşi yoktu. Burnu akıyordu. Geniz akıntısı öksürmesine neden oluyordu.

İlaç kullanmak daha doğrusu antibiyotik kullanmak istemiyordum. Akşamları bol ballı zencefilli ıhlamur ve mukolitik bir şurup kullanıyordum. Yani durumu biraz sürece yaymak gerekiyordu ve okulda kötü, durmadan öksüren bir çocuk olduğunu bilmiyordum.

Öğretmen arayıp, ilgilenmem gerektiğini söylediğinde okul çıkış saatine ve benim işten çıkış saatime bir saat kalmıştı.

Akşam eve gittiğimde  o gün sınav olduğunu, Cimcimeden öğrendim. Soru kitapçığını eve getirmişti. Bakmanı istemiyorum dedi. Bende o farkında olmadan baktım. Durum iyi değildi, cevapların, neredeyse yarıdan fazlası yanlıştı.

Bir hayat bilgisi sorusuna

Dün yapılan KDS sınavı hayat bilgisi sorusu ;

Tarık sınıf başkanı olmayı çok istiyor, ne yapmalı ?

A) Çok çalışmalı

B) Aday olmalı

C) Öğretmene kendini sevdirmeli

8 yaşındaki kızım bu soruda "C" şıkkını işaretlemiş.

Ben kafamdaki şıklardan hangini işaretlesem acaba?

Diye, isyanla karışık bir espri yapmıştım.

Sonuçların açıklamasını beklemiyordum. Bir aksilik olduğunu biliyordum. Sonuçlar Cuma günü açıklanmış, A4 kâğıdında , yazılı bir şekilde eve geldi.

İl geneline dikkat etmedim ama sınıfta 31 kişiden 4. olmuştu. Yani 27. oldu kızım. Ben ona hasta olduğunu, bunun bir şey ifade etmediğini, yapamadıkları konusunda ona yardımcı olabileceğimi söyledim.

Ama anneciğim hastaydım diye durmadan tekrar etti ben ne kadar anlatmaya çalışsam da içi rahatlamamıştı.

Bende her anne gibiyim. Çocuğumun başarı ve başarısızlığı beni etkiliyor ama başkalarının başarısıyla çocuğumu kıyaslamak yönünde değil. Eksik olan ne, ne yapabilirim, nasıl yardımcı olabilirim yönünde…

Annenin hırsıyla büyümez çocuklar. Sevgisiyle büyür ve mutlaka doğrusunu, yolunu bulur.

Birinci olduğunda nasıl havalara uçmuyorsak , sonuncu olduğunda da dünyanın sonu değil.

Eni sonu , hepi topu bir hayat işte akıp gidecek