Yazıyorum…
Bazen yazdıklarımı geriye dönük okuyorum. Geçen günlerin, yılların, ayların bana hissettirdiklerini, yaşayıp yazdıklarımı merak ediyorum. Bazen kızıyorum kendime, bazen ise ne güzelmiş diyorum. Asla vazgeçmiyorum yazmaktan.
Yazdıklarım…
Ortaokulda yazdığım akrostiş şiirlerim, günlüklerim var. İlkokulda arkadaşlarıma, yazdırdığım anket defterler, hatıra defterleri hala dolabımda. Her yaşam alanımızı, değiştirme aşamasında, kutulara girmeden önce beni hüzünlendiriyorlar. Bazı okuduklarımdan gerçekten utanıyorum, bazen aptallıklarıma kızıyorum. Geçmiş işte geçmiş gitmiş. Kalanlar sadece; harfler, kelimeler, cümleler… Bir de hissettirdikleri… Her gün yeniden yazarak bırakıyorum, geçmişe yaşadıklarımı, hissettiklerimi, istediklerimi… Tıpkı geçmişten geleceğe bırakılan bir armağan gibi…
Yazacaklarım…
Kimileri için çok saçma, kimileri için özelini açmak, kimileri için ise gereksi ama benim için çok değerli yazdıklarım. Yazdıkça rahatlıyor, rahatladıkça yazıyorum. Kalemin mürekkebi biterse sessizliktir, o mürekkebi bitirmeyi de, bitirmemeyi de bilirim. Yıllarca haykırışlarımın suskunluğu boğulmuştur içimde ve kimseye diyemediklerim, söyleyip de rahatlayamadıklarım vardır kelimelerin içinde… Yazacaklarım rahatlamaya çalıştıklarımı, rahatsız olduklarımı, cevap bulamadıklarımı yazıyorum.
Her satırım, her cümlem, okuduğum kitaplarım gibi çocuklarıma armağanımdır.
BaYaN PüSKüL
1 yorum:
Yazdıklarını okuyorum , anlamaya çalışıyorum bazene çok gülüyorum , bazende ne acı diyorum , çok süslü kelimeler olmasına gerek yok ki yazmak için ama yazmak için yaşamış olmak gerekiyor , yazmak için gözlem yapmak gerekiyor ama önemlisi biriktirmek gerekiyor anı biriktirmek seni okurken kahrediyorum , benim anımı yok yoksa hiç yaşamadım mı yoksa unuttummu herşeyi her insanın yaşadığı bir sürü ama bir sürü şey vardır en azında hayalleri işte önemli olan onu kelimelere döküp cümle kurmak
Yorum Gönder