An(ı)alar Günü
Bir anneler günü yazısı yazayım dedim. Ne yazsam ne anlatsam,
ne istesem?
Klinik bomboş, ortasında ben, kimseler yok, herkes bir kenara çekilmiş, ara sıra
gelen danışmanlar dışında pek bir şey yok.
Dışarısı yağmur, hafif uykum var. Ayaklarım ağrıyor.
Hani Örtger gelse, Püskül eve git dinlen dese süper olur. İmkânsız işte, imkânsızın
hayalini kurmakta bana düşüyor.
Analar gün geldi, gittim pazara hem kendi anama hem
biricik anama bir hediye alayım dedim. Alacağım penyeler iki katı fiyatına çıkmış.
ne gerek var geçsin alırım dedim bende. Bir gün hediye almakla sevgimi
hissetmeyeceklerini biliyorum nasıl olsa!
Durup düşündüm ve yaşananlar torbasını kurcaladım. Bakalım
içinden analar gününe dair ne yaşanmışlıklar çıkacak!
Önce annem geldi aklıma, kaç yaşındaydık
hatırlamıyorum ama ona büyük erkek kardeşimle bir hediye almıştık. Büyük
olasılıkla parasını eşit olarak ödemiştik. Büyük erkek kardeşimin hep benden
fazla parası olmasına rağmen bir türlü hadi buda benden demezdi köfte hor!
İlçenin en meşhur, her şey bulunan, zücaciyesinden,
korkutan şakalara kadar mağazasıydı, Binbir(1001) çeşit, yazıyla da rakamla da
yazarlardı tabelalarına. Bizde tek aradığımızı orada bulabileceğimizi akıl etmişiz
ki gidip oradan almıştık, çiçekli, Paşabahçe pasta takımını…
Çiçekli altı kişilik bir pasta takımı, annem nasıl
sevinmişti nasıl beğenmişti, ben nasıl mutlu olmuştum anlatamam. Yıllarca
kullandı o takımı. Bir gün, mutfakta cam kapaklı televizyon vitrini devrilince,
düşüp kırılmıştı beş tanesi oturup, ağlamıştı, bende onunla beraber ağlamıştım.
Geçenlerde gördüm, menekşesinin altına koymuş o bir tanesini. Ah anam analar
günün kutlu olsun…
Bu anıdan başka birde benim analar gününe dair bir
anım çıktı torbadan.
Annem (kayınvalidem ) ile aynı evde yaşadığımız
günlerden bir gün. Cimcime 2,5, Cemo 30 yaşındayken, bir Pazar günü; annem
nerdeydi hatırlamıyorum, Cemo ile Cimcimeyi parka gönderdim, bende tuvaletin
duvarlarını sileceğim, merdiveni, bezi, suyu, deterjanı hazırlamışım. Tuvaleti temizledim,
sıra duvarlara geldi, bir duvarı temizledim. Küçücük yerde, merdiveni zor
hareket ettiriyorum, diğer duvara geçtim. Merdivene çıktım. Bezi elime aldım,
tam duvara başlıyordum, kapı zili çaldı. Söylene söylene iniyorum merdivenlerden.
Çocuğu eğlendiremedi, işimi bitirmedim falan diye…
Kapıyı bir açtım Cemo ile Cimcimenin elinde birer
tane kırmızı gül, yazıyı yazarken hala gülümsüyorum. Nasıl sevdim Cemo ‘yu,
nasıl mutlu oldum. Durdum durdum şükrettim, varlıklarına…
Hayatıma, bütün zorluklara, yaşadıklarımıza,
çektiklerimize rağmen bana yaşattıkları bu mutluluğa hala şükrediyorum.
Şimdiye kadar en mutlu olduğum analar günüydü. Hala
aynı şeyleri düşünüyorum ama bir daha o günkü kadar mutlu olur muyum
bilmiyorum.
Şimdi tek istediğim bu yağışlı havada Cimcime ile
koltuğa uzanıp, kitap okuyor, miskin miskin yatıyor olmak. Bu hafta anneler günü,
biz İstanbul Modernde bir arkadaşım ve kızıyla, etkinliğe gideceğiz. Anneler
günü şerefine ne yaparız bilmem.
Analar gününüz
kutlu olsun. Yaşananlar torbasındaki anılar hep mutlu olsun.
2 yorum:
Anne olmak dünyanın en güzel şeyi imiş te ben bunun bir bir eylül günü kucağıma aldığım oğlum olduğu zaman anladım , daha mini mikicik bir bebek iken endişelenmeye korkmaya ama çok ama çok sevmeye başlıyorsun , aslında benim sevgim endişemi korkum bütün o karmaşık duygular o hastane masasında transferde başladı , anne olmak zor bir iş zor bir hayat sen olmuyorsun sanırım artık çocuğun o hayatının anlamı oluyor, biliyorum sende maddi olan hiç bir şeye önem vermiyorsun , tek bir gerçek var sevgi mutluluk huzur 10 yıl sonrasının düşünüp gülmek korkmak endişe etmek anne etmek sanırım 3 kelime sevmek , endişelenmek ve korkmak yanlışmı düşünüyorum acaba ??? Şükürler olsun ki bir anneyim iyi bir evlat yetiştirmek isteyen bir anne bütün anne olduğunu hissettiğin düşündüğün her saniye her günün kutlu olsun püskülcüğüm
Benim güzel emekçi annemin, özverili annemin,çalışkan anneminde kutlu olsun anne hissettiği her dakikası saniyesi anı MEDİİİİİ
Bütün annelerin analar günü kutlu olsun.
Yorum Gönder