Çalışan anne hakkı

    Dün Blogcu Anne TV 8 ‘de ‘’8 numarada şenlik var’’ programına katıldı. ben de takip, takdir ettiğim hanımefendiyi bir kez daha seyretme fırsatı buldum. Blogcu anne konuşurken altta bir yazı vardı çalışan anneler haklarını bilmiyor. Sanırım Blogcu Anne de bu konu hakkında konuşuyordu ama ben hastalardan fırsat bulabildikçe izlediğim için tam konuyu anlamadım. Takip ettiğim kadarıyla Blogcu Anne daha çok karşılaştığı sorunlarla ilgili araştırma yapıp çözüyor ve bakın ben böyle çözüm buldum deyip alternatif gösteriyor.

Gelelim çalışan kadın haklarına; ben yaklaşık dokuz yıldır aynı işyerinde çalışıyorum ve işe başladıktan sadece 2 yıl sonra hamile kaldım. Doğuma 2 gün kalaya kadar sırf patronlarım beni işten çıkartılar diye yeni elemanla birlikte çalıştım. Hatta gidememe sebebim ağrılarımdı ve patronumu aradığımda ağrılarım geçer geçmez geleceğimi söyleyerek kendimi bu konuda iyi hissetmediğimi göstermek istedim sırf işten çıkarılma korkusuyla. hamilelik iznimi kullandığım süre içinde sigorta primimi ödemeyeceğini belirterek patronumun gözüne girmeye çalıştım, yerime kendi tanıdığım birini getirerek işten atılma riskini azalttım. Doğum yaptım, patronum bensiz olmayacağını, zor olduğunu söyleyip duruyordu. Benim 16 haftalık iznim + yıllık iznim olmasına karşın ben 12 haftalık izin kullandım ve hiçbir hak talep etmedim. İşe başladıktan sonra bir süre öğleden sonraları işe geldim 1 ay kadar yerime gelen kız akrabam olduğu için maaşı yarı yarıya paylaşmayı teklif ettim ve kabul etti. Etti ama 9-12 arası çalışmasına rağmen daha sonraları istemedi. Yani kendi paramla satın aldığım süt iznimde mahvoldu. Sonrasında ise süt izni yalan oldu. Ben kızımı 8 aylık olana kadar emzirebildim akşam dan akşama. Bu kadar şeyin yanında bir de iş arkadaşlarımın başka çalışan mı yok, herkes iş arıyor napsın senin gibi bebeği olmuş, ağlayan zırlayan izin isteyen çalışanı baskısı da ayrı bir durumdu.

Pekala, biliyorum ben haklarımın ne olduğunu. Ben biliyorum da patronlar bunu pek bilmiyor ya da işine gelmiyor. Onlara göre durmadan izin alan, çocuğu hastalanan işlerini aksatan çalışanı istemiyorlar.

Aslında erkek patronlar bayan patronlara göre bu işlerde pek bezleri olmamasına karşın özlük haklarına daha çok saygılılar. bir arkadaşım eşi apandisit ameliyatı olduğu için sadece 3 gün izin istiyor ve bayan patronu kocan açık kalp ameliyatı olmadı ne yapacaksın izini deyip baskı yapıyor, arkadaşım da 9 yıldır çalıştığı işinden istifa etti sır bu yüzden. Düşünün işte biz; kadın kadının kuyusunu çok rahat kazarız ama erkek evet istemiyorum der ve bitirir. Yorum yapmaz.

Şimdi düşünüyorum da yıl 2005 işsizlik, yoksulluk hat safha da bebek bekliyordum. Benim işe, patronumun benim gibi bir elemana ihtiyacı vardı. Şimdi aynısı olsa ne yaparım bilmiyorum ama şu anki duygularım çocuğumun her şeyin üzerinde tutacağım yönünde.

Soruyorum. pekala ben çalışan bir kadın olarak hakları mı çok iyi biliyorum. Patronlar bu hakları ne kadar biliyor? Ya da hemcinsimiz olan çalışan annelerin haklarını ne kadar savunuyoruz?