Fol & Yumurta & Ben

30’ lu yaşlarımı deviriyorken içimdeki Püsküllerin hepsi ayrı yerlerden konuşuyor. Bu yıl sırf öylesine girdiğim YGS sınavında tercih yapma şansına sahip olmam  bile kafamda ki gel gitlere engel olamıyor . Daha en başında sonucu aldığımda olursa olur olmazsa olmaz ben tercih hakkımı kullanayım yerleşebilirsem okula giderim yerleşemezsem eyvallah derim diye düşünmüş , akışına bırakmaya karar vermiştim.

İçimdeki, dışımdaki bütün Püsküllüler şimdi durmadan konuşuyor. Bu yaşta, bundan sonra ne uğraşacaksın, iyi bir işin var. Maaşını alıyor, sigortan yatıyor, bunları bulamayan bir çok insan var diyor. Birde bu saatten sonra girdiğin sıkıntıya değer mi? İstediğin ne ki statü mü? Ne olacağını sanıyorsun? İyisin işte daha ne!

Biriktirdiğimiz, kendimize bir yuva kurma hayali ile bunca yıl uğraşıp didinip, güvence olarak gördüğümüz, kimilerine göre devede bit, kimilerine göre ise; olabileceğinin en iyisi olan birikimimizi bu amaç için harcamayı düşünüyorum. Cümle sonunda ki “m” sadece benim düşündüğümü belirtse de içimdeki Püsküllerimi ayaklandıran, karıştıran hem iç, hem dış mihraklar var.

 Biri ;bunca yıl uğraşmışsınız, iyi noktadasınız , hayatınızı kurup artık evinde olmuş ve olabilecek olan çocuklarınla vakit geçir  diyor.Yani işin gittiği yere kadar gitsin  kaldığın yerde başka umutlarla devam edersin .

 Diğeri; şimdi her şeyi bir kenara bırakıp okul mu okuyacaksın? Ne güzel işin var bu işi arayıp ta bulamayanlar var. Hem isteklerin 2 yıl daha ötelenecek.

Öteki; okudun peki ya sonra? Daha fazlasını isteyeceksin! Bu hırs neden?

Diyor ...

Ben ne diyorum?

2000 yılında babam, kıytırık okulda kıytırık bölümü okusan ne olacak demeseydi. Ben o kıytırık bölümü okuyup kıytırıktan bir meslek sahibi olsaydım. Yana yakıla iş arayıp bulamasaydım. Bu gün bunlar olmayacaktı.

Kader mi diyelim, kabulleniş mi , yoksa  hırs mı?

Üniversite ortamının kokusunu almak istiyorum. Sıralarını görmek istiyorum, arkadaşlarımın olmasını istiyorum. En önemlisi bir meslek sahibi, nitelikli bir meslek sahibi olmak istiyorum.

Şimdi bir meslek sahibiyim, pardonlarıma göre; işimi iyi yapan bir elemanım kendi alanımla ilgili iki üniversite bitirdim. En nihayetinde bu yaptığım işi, aldığım ücreti pardonlarım dışında başka işverenlerin vereceğini düşünmüyorum

Bir meslek sahibi olduğunuzda ise aldığınız maaş belli, çalışacağınız standartlar aşağı yukarı aynı ama benim mesleğimde öyle değil.

Daha ortada fol ve yumurta yokken yaşadığım stres, dileklerim ve isteklerim yönünde ilerlediğimde ne kadar büyük bir karmaşıklıkla kalacağım bilemiyorum.

Çevresel şartlarım, bu yönde uygun gözükmüyor. Sanırım kursağımda kalan dileklerim hep orada kalacak.