6 Şubat 2013 Çarşamba

GİTTİM , GÖRDÜM ,GELDİM


 Yolculuğa hazırlanırken saçlarını sırf taytına uygun olsun diye fiyonk şeklinde  yaptık .Birbirimize yol arkadaşı olduk yine...
O uyuduktan sonra yol arkadaşımı karanlıkta  okumaktan gözlerim ağrıdığında  İngiliz yazar Charles Dickens'ın Oliver Twist isimli romanının uyarlandığı  filmi seyrettim .
Köye vardığımızda sabah biraz uyudum .Uyandığımda 10 yıl önce her gün baktığım aynaya baktım yine ...Yorucu geçen 10 yılın izlerini gördüm.
Ninemle halamın bir karesini daha yakaladım .Bizim cimcime onlara çektiği 
fotoğrafları gösterirken çok tatlılardı.Keşke onlarda ki hayat enerjisi bende de olsa...


Annem ekşi mayadan ekmek yoğurmuştu. Dizmana yapalım mı dediğimde pek mutlu olmadı ama  ninem  çok sevinmişti . Dizmana ; uzun şerit halinde ki hamur  kesilip yuvarlandıktan sonra  tepsiye dizilir.Üzerine yoğurt , yumurta, tuz ve yağ karışımından dökülür.Fırında pişirildikten  sonra afiyetle yenir.Ninem kendi  yaptığı gibi yapacağımı düşündü.Tam ninemin yaptığı  gibi bol yoğurt ve yumurtalı olmasına rağmen  tadı bir türlü ninemin yaptığına benzemedi.

Ertesi gün  uyandığımda annemden başka uyanan yoktu  hava da güzel olunca bende dedemin mezarını ziyarete gittim .Dua ettim , biraz dertleştikten sonra eve geldim .Annem kahvaltı hazırlamaya çalışıyordu .Beraber patatesleri doğrayıp, bizim evin meşhur kahvaltılığı fırında  kaymaklı patates yaptık.Bu tarifi size vereceğim , şimdilik aklınızın bir kenarında kalsın.

Kahvaltı sonrası babamla kısa bir yürüyüş yaptık.Önce teyzemin inek çiftliği sonra anneannem sonrası ise teyzemin torununun 6. ay kınasını yaptık.


Dönüş yolunda ; Cimcime 'ye yol arkadaşını aldık.Bende hep istediğim peynir mayasını almıştım.Anneannesi ve Cimcime vedalaşırken ağladılar.İlk kez ben duygusallaşmadım .Ne kadar özlem duysam da artık başka bir hayatım var.Annemin dediği gibi ben el oldum artık.
Geldiğimizde Cemo  Cimcimeye sürprizler hazırlamıştı. Artık evde uçan sünger bob ve duvarımızda bir akvaryumumuz var.Benim hediyem de tamir edilmiş ocak oldu :)Her gidip geldiğimde Cemo hep sürpriz yapsa ne güzel olur.


Ninem ; benim yaşıma geldiğinde ,ölüm yaklaştığında vicdanın rahat olsun dedi.Çok düşündüm vicdanım şimdiye kadar yaşadıklarım için çok rahat. Kimseyi eşya gibi görmedim , kimseyi tanımadan yargılamadım ve kimseye yafta yapıştırmadım. 
insan olanlara insan gibi davrandım.
Hayat bir şekilde geçiyor.İyisiyle ,kötüsüyle geçip gidiyor işte ... 



1 yorum:

Adsız dedi ki...

ne güzel keşke benimde köyümde biriktirdiğim bir sürü anım olsa idi keşke benimde dedem ninelerim yaşasa idi ne kadar şanslısın yaşadığın topraklara geri dönmek üç gün bile olsa o doğayı o yaşanmışlığı koklamak ne güzel sılada senin kadar şanslı
çiğdem