ARANIYOR

Bir süredir İstanbul modernde yer bulamadığım çocuk etkinlikleri için bir ay önceden Şubat ve Mart aylarındaki iki etkinliğe randevu almış ve kendimi çok iyi hissetmiştim.

Ne olduysa oldu bu ayarlamadan sonra buradaki  etkinliğe randevu alıp, İstanbul moderndeki etkinlikle çakıştığını fark ettiğimde pazartesi dergisinin etkinliğine sadece 3 gün kalmıştı. Önce Pazartesi dergisi ile iletişime geçip bir daha böyle bir etkinlik düzenleyip düzenlemeyeceklerini ya da sürekli bir etkinlik olup olmadığını sorguladığım bir mail gönderdim. Cemo ‘ya; siz kendiniz moderne gitseniz, ben etkinliğe gitsem daha iyi olacak bu etkinliğe katılmak istiyorum dedim. Cemo bensiz olmak istemediğini söyledi, başka çarem olmadığını bu etkinlikte bulunmaktan çok zevk alacağımı söylememe rağmen Cemo ‘da Cimcime ‘de bensiz olmayacağını uygun bir dille söylediler. O zaman moderni iptal edelim dedim, yine yiyen olmadı. Pazartesi dergisi de mailime cevap göndermeyince durumum çok bilinmeyenli bir denklem halini aldı.

Sanırım denklemi çözmek için bilinmeyenlere değer vermem gerekiyordu, bu durumda aklıma ilk gelen şey Cimcime’yi sınıf arkadaşlarından birinin annesiyle göndermek oldu ama cevaplar ora nere, nasıl gidilir, ne yapılır olunca zaten ben vazgeçtim. Bir arkadaşı aradım oda bebeği olduğu için gelemeyeceğini belirtince ben denkleme değer vererek çözememiştim.

Ya neden ben neden ben olmayınca bir şey olmuyor. Ben anneyim ama kendime bir şeyler katmak için bir şey yapamaz mıyım? Yalnız başıma tuvalete bile gitmekte zorlanmak zorunda mıyım? Madem öyle her şey bensiz olmuyor, neden etkinlikten vazgeçilmiyor da benim vazgeçmem gerekiyor? Ben kendimden fedakârlık yapmak zorunda bırakılıyorum.

Şimdi bizim Cimcime ile 17 Şubat 2013 tarihinde saat 15.00 daki Gündüz başka gece başka etkinliğine katılabilecek akıllı, dinamik, prezantabl çocuklarla vakit geçirmekten hoşlanan birini arıyorum.

Bu iş samanlıkta iğne aramaya benziyor ama   bulamazsam ya ben vazgeçeceğim  ya da onlar vazgeçecekler.