23 Şubat 2013 Cumartesi

Çok İsterdim

alıntı



Olmasını istediklerimiz, olanlar, olmayanlar, yaşadıklarımız ve geçip giden günler…
Domates tarlasında büyük erkek kardeşimin topunu şaka gibi kesmeye çalışırken, gerçekten kesmemiş olmayı çok isterdim.
Köydeki okuldan ilçedeki geçtiğim okulun ilk gününde annemin yanımda olmasını çok isterdim.
 Teşekkür aldığımda babamın bana söz verdiği bağlamayı almasını çok isterdim.
Liseye başladığımda senin kafan büyük erkek kardeşin kadar çalışmıyor sana güvenemiyoruz demeleri yerine her şekilde sana güveniyoruz demelerini çok isterdim.
Kendime ait bir odam olmasını istediğimde, kardeşini kıskanıyor diyecekleri yerine onunda hakkı var diyebilmelerini çok isterdim.
O zamanlarda bir büyük baş hayvan satılıp alınabilen bilgisayarın yanına 10 da 1 fiyatına bana da istediğim daktiloyu almalarını çok isterdim.
Kuranı kerimin içindeki 60 milyonumun, büyük kardeşimin org için verildiğini fark ettiğimde, bilmiyoruz haberimiz yok demeleri yerine bak ikinize org aldık demelerini çok isterdim.
Üniversiteyi kazandığımda ne yapacağımızı bilmiyorum diyen annemin, kesinlikle gitmeyeceksin diyen babamın sen her şeyin üstesinden gelirsin ama başka şeylerden korkuyoruz demelerini çok isterdim.
Gidemediğim, göremediğim üniversite hayatı için benim desteklerimi esirgemediğim insanların bana destek olmalarını çok isterdim.
Her şeyin bittiği artık evleneceğim zamanda insanların buradan kaçıyorsun demek yerine; iyi ve kötü yanlarını göstermelerini çok isterdim.
Annemin evlendiğinde başına bir şey gelmesinden korkuyorum demek yerine; her zaman arkandayım ben senin annenim demesini çok isterdim.
Olup bitenden sonra hala iç gıcıklayıcı nedenler aramaları yerine artık evlenmiş bitmiş demelerini çok isterdim.
Küçük kardeşimin iyi bir üniversitede okuyor olmasını çok isterdim.
Cemonun sigortalı bir işe ve eğitime ihtiyacının olduğunu daha erken fark etmiş olmasını çok isterdim.
Cimcimeden ayrı geçirdiğim, sözde benim evimde olan yalnız günlerimi geçirmemiş olmayı çok isterdim.
İnsanların daha beni tanımadan etmeden hakkımda yorum yapmamış olmasını ve bunu benim biliyor olmamamı çok isterdim.
Emek verdiğim, sevdiğim insanların sanki ben hiç yokmuşum gibi davranmamış olmalarını çok isterdim.

İsterdim, istediğim gibi olmadı.
Bundan sonrası güzel olacak öncelik ben, sonrasını düşünürüz.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Bu yazınlarının bir çoğu bütün insanların yaşadığı kötü deneyimler ama bir başkasın yazınca gerçekler sanırım daha çok yüreğimize dokunuyor,evet kimse mükemmel değil ama ben ve kardeşlerimi sanırım çok şanslı ve bunun göremiyoruz,bunuları okuyunca çok şanslıyım dedim kendime ama senin sılan ve cemalin daha şanslı hatta kaynanan bile senin gibi bir hayat ve yol arkadaşları var
çiğdem