KORONA GÜNLÜKLERİ
En son evlenmeden önceki son dönemeçdekalmışım. Dünya bu
halde iken bunları yazmamı bekleyen okuyucularım var mı? Bunu bilmem mümkün
değil! Sihirli halka yazısı ile bitirmişim ama ondan öncesine dönmek istiyorum.
18 Şubat tarihli yazımı bu yazımdan önce paylaşarak bir
hatırlatma yapacağım. Gündem Covid – 19 virüsü olduğuna göre bende
yaşadıklarımı anlatsam daha iyi olacak.
Son yazımda; grip olduğumdan,
uçukların yüzümün alt kısmını ele geçirdiğinden ve altıma kaçırana kadar
öksürdüğümden bahsetmişim, aslında çok hafife almışım.
Önceleri site ile ilgili bir toplantı düzenlediğim için çok
yorucu bir süreç geçiriyordum. Bu yüzden yorulduğumu ve direncimin düştüğü için
rahatsızlandığımı ve içtiğimin sigaranın beni bu hale getirdiğini düşünüyordum.
Ama şimdi bunları yazarken bile çok basit bir şey geçirmediğimi düşünüyorum.
Toplantı öncesi ciddi anlamda halsizlik ve öksürük ile
başlayan bir süreçti. Önce halsizleşip öksürmeye başladım. Künt bir öksürüktü. Dikkatimi
toplayamıyor hiçbir şey yapamıyordum. Multivitamin alarak bunu atlatmaya çalıştım.
Bu arada, burnum tıkalı ve nefes almakta zorlanıyordum. uçuklarım için bir krem
aldım. Toplantıyı yaptım, Çanakkale yolculuğu sırası gelmişti. Ailevi bir sebepten
dolayı memlekete gidip bir hafta kalacaktım.
Uçuklarım gitmiş, halsizliğim azalmış, öksürüğüm kesilmemişti.
Memlekete gittiğimde, öksürüğüm devam ediyordu. Hala nikotine bağlıyordum. Oradaki
işlerimi hallederken halsizliğim hala devam ediyordu. Ama idare ediyordum. Hatta
memlekete gitmeden önce kitap kulübü toplantısına da katılmıştım.
Köyde kaldığım süre zarfında geceleri nefessiz kalıyor
tıkanıyordum. Uykudan uyandıran bir nefes alma zorluğu yaşıyordum. Annem hem
kızıyor hemde ‘Doktora gidelim.’ diyordu.’ istanbulda giderim.’ diyordum.
Bir gün daha erken dönüp kardeşimi çalıştığımız klinikte bir
muayeneye götürme kararı aldım. Cuma gecesi dönecek Cumartesi kardeşimi doktora
götürecek, o dönecek bende eski çalıştığım iş yerinde vakit geçirmiş olacaktım.
Her şey buraya kadar çok güzeldi. Öksürüğüm dışında! 29 Şubat
cumartesi günü kardeşim muayene oldu, bende klinikteki arkadaşlarımı gördüm. Kardeşim
bizi eve bıraktıktan sonra evine döndü. Çanakkale’den döndükten sonra benim
halsizliğim artmıştı. İkinci çekirdeği kreşe bıraktıktan sonra evde yatıyor,
evdeki işlerimi zorlukla hallediyor ve dikkatimi toplayamıyordum. Öksürük devam
ediyordu.
3 Şubatta kardeşim
arayıp boğazının kötü olduğunu söyledi. Başladığı ilaç ile alakalı
olabileceğini düşündüm. Ama dayanamadı bir doktora gitti. Boğaz enfeksiyonu
dediler. İlaç başlandı. İki gün sonra daha kötüleşti, nefes alamıyorum diye
arayınca ben korktum. Bir yandan onunla konuşuyordum ama bende kötüydüm. Halsizliğim
artmış, öksürüğüm zorlamaya başlamıştı.
Çabuk yoruluyor. Yattığım yerden kalkınca ne zaman yattığımı
nasıl uyduğumu bile hatırlamıyordum. Bilincim yerinde değildi, uyandığımda
uyuyup dinlenmiş olamıyordum.
Bu arada kardeşimden korkmuştum. Hemen hastaneye gitmesini söyledim.
Bende hastaneye gidiyordum. Ama ne yapacağımı bilmiyordum. Hastaneye maske ile
gittim. Çünkü çok korkuyordum.
Doktor sıram geldiğinde öksürük ve halsizlik olduğunu söyledim.
İlacımı yazıp, bir serum takıldı. Kardeşim ise bir göğüs hastalıkları uzmanı
tarafından, gözetim altına hastaneye yatırılmıştı. Tabi teşhis yok, biz sadece şüpheleniyoruz!
Üç gün hastanede kaldı ama influenza ilacı verildi. Ve düzeldiğini
söylüyordu. Ben ise serumdan sonra iyi olmak bir yana daha fenalaşmıştım ama
doktorum gidebileceğimi söylemişti. Muayene sırasında sadece boğazıma bakmıştı.
İlaçlarımı kullanmaya başladım. Antibiyotik, burun spreyi ve
boğaz spreyim vardı. İki gün kötü bir gün iyi oluyorsunuz. Ama ben bir türlü
toparlayamadım. Ardından kardeşim influenza ilacı kullandı diye bir doktor
tanıdığımıza sordum. Kullanmamı söyleyince hemen ilacı aldım.
Bu arada 15 Martta bir yakınımızın Nişantaşı’nda nişan töreni
olacak ve katılmak için hazırlıklar yapıyoruz. Ama bir gün iyi isem 2. Gün yataktayım.
İnfluenza ilacına başladıktan iki gün sora daha iyi hissetmeye başladım. En azından
halsizliğim hafiflemişti.
10 Martta ilaca başladım. 13 Mart ‘a kadar iyiydim. Cemo da
öksürmeye başladı. İşe gitmiyordu. Ona sende kullan diye ısrar ediyordum. (Bu
yaptığımın doğru olmadığını biliyorum.)
13 Mart günü Cemo işe gidip kötü hissedince eve geldi. Bende
o gün kendimi iyi hissediyordum biraz dışarıya çıktım, alışveriş yaptım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder