Yazıya dökmeye çok ihtiyacım var.Bir türlü,bir yerden başlayamamamda ayrı sorun.bir çok kelime , cümle beynimde çarpış çarpış dolaşırken ben ya parmaklarımı klavyede gezdirmeye yada world dosyasını açmaya üşeniyorum.
Bazen başlangıç ve bitiş cümlelerim öyle ters zamanlarda aklıma geliyor ki ne yapacağımı şaşırıyorum.Hala okuyorum, ne bulursan , ne ilgimi çekerse, işe otobüsle geliyor, ve durakları bile farketmeden okumanın o büyülü dünyasına salıyorum kendimi.
Ağaç oluyorum dallarım budaklarım meyvalarım var .Hep yeşilim mesela hiç kuruduğumu düşünmüyorum.Bazen hep gördüğüm iplik perdeli evin penceresi oluyorum , yaşanılanların tahminini, yaşadıklarımla yazıyorum.Her zaman görmekten mutluluk duyduğum , kapısının önünden geçerken bile içime bir huzur dolan sahafın , durmadan girip, çıkan , hiç bir şey almayan yada alacağı şeyin değerini bir türlü anlamayan müşterilerine duyduğu kızgınlığı hissediyor ve camından bakıyorum .
Ne olursam olayım , kendimi kaptırmış yazamıyorum.Bir gün kelimeler geliyor , ekleniyor ekleniyor ama bir türlü harflere düşmüyor.
Püskül
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder