TEMBEL KORKAK

Tembel; bütün arkadaşlarım okuma öğrenme aşkıyla yanıp kavrulurken, törenin bitmesini kalorifer peteğinin üstünde uyuyarak bekleyen ben tembelim.

Korkak; üniversiteyi kazanıp babam göndermeyince el memleketinde ne yaparım kız başıma deyip korkan benim.

Tembel; okumayı, hayatı zorlamayı düşünmek yerine, evlenmeyi, başka bir şehre göç etmeyi kolay gören bir tembelim.

Korkak, tembel; artık köyümdeki mis gibi hayatımı bıraktığımı, tekrar dönmemin çok zor olduğunu hissettiğimde dönmediğim için, korkak bir tembelim.

Korkak; Yalnızca 2 yıldır çalıştığım işyerinde, bir daha benimle çalışmazlar diye 3. Ayına yeni girmiş bebeğimi bırakıp işe başlayan benim.

Tembel; off kim uğraşacak şimdi diyerek, annemin evinde kalan kendi evine, yatağına gitmeyen bir tembelim.

Korkak; yeter artık çalışma diyen eşime; evi satıp, kiraya taşınmayı ardından çalışma hayatına devam etmeyi seçtim. Evde olmaktan, beceriksiz olmaktan korktum.

Tembel; okula başladığında ben iyi bir anne değilim, hiçbir şey iyi gitmeyecek, olmayacak diye düşünen, hepsini bir arada yapmaya üşenen, depresyona giren bir tembelim.

Korkak; hayallerimi gerçekleştirmek, gidip köyümde tarımla uğraşmak kolay ama ya Cemo diyen bir korkağım.

Tembel; ya sonrası diyerek düşünen, mücadele etmemek kemiklerine işlemiş, sıkılmış ama elini kıpırdatacak hali olmayan insan benim.

Korkak; hayallerini sadece kuran, hayalle yaşayıp gerçekleştirme sırası geldiğinde ,kötü olayların başına geleceğini düşünen pısırık benim.

Ve bu yazıyı yazmak aklına geldiğinde cümleler beyninde döndüğünde yazmaya üşenen TEMBEL , bazı aklına gelenleri ise yazmaya çekine bir KORKAK benim.