Kocamın annesi benim de annem dir.

alıntı

Evlendiğimde sekiz ay kayınvalidemle yaşadım. Sekiz ay sonra işe başlamamla birlikte , abimin de yanımıza taşınmasıyla kiraya çıktık. Gel zaman git zaman cimcime doğdu ev aldık bakıcı derdi olmasın, başka semtteki eve gitmek zor olur diye yeni eve eşyaları koyup annemin yanına taşındık. Yaklaşık 2,5 sene bir fiil beraber yaşadık. Asırlık olan gelin kaynana çatışması bizde de oldu tabii.

İlk sekiz ay; evin içine bir kız gelmiş aman Allahım her tarafa kocası ile olan fotoğraflarını yerleştiriyor, acayip yemekler yapıyor, oğlumu öpüyor ve benim biricik oğlum bu kadına hiçbir şey demiyor. Yemek yapmıyor hadi aşkım dışarıda yiyelim diyor benim oğlan bi tuhaf hemen dinliyor. annem ben yemek yaparken yanımda durur bunu Cemo yemez  derdi bende derdim ki senin çocuğun padişah dölümü ne bulursa onu yiyecek falso bir.hep benimle dul arkadaşlarını bir araya getirmek isterdi ben ise kendi başıma gezip tozmak isterdim yani İstanbul un göbeğinde bana enerjisi uymayan biriyle ne işim var 20 yaşındayım gencim güzelim ohooo. Bir gün hastalık numarası yapıp onunla gitmedim. Ama annem eve geldiğimde zaten evdeydi varın gerisini siz düşünün. Ben komşuların, arkadaşlarının ve akrabaların sanırım buna görümcemde dâhil o pekte benim için parlak olmayan gözlerinde cahil, vurdumduymaz, beceriksiz, söz dinlemez, asi ve lafı gediğine oturtan yani işe yaramaz bir gelindim. Bu gerilime , başkalarına , annemin evde otur baskılarına  dayanamayıp  işe başlamam dan yalnızca 1 hafta sonra kiraya çıktım.aslında bu kiraya çıkma olayı bizim Cemo’yla daha rahat etme isteğimizden kaynaklıydı . Birde abim İstanbul yerleşmeye karar verince biraz daha erkene aldık. Anneme bir tartışma esnasında ben gideyim de sen kına yak demiştim gerçekten annem ben taşınırken ellerine kına yaktı.

İşte artık kendi evimizde sıfır eşya ile taşınıp ev alıncaya kadar yaşadık. Cimcime doğdu ben kızı sabah akşam anneme getirip götürüyor, çalışıyordum. taki oturduğumuz ev satılana kadar . ev satılmaya kara verildiğinde ev sahibi size satayım dedi ama biz alamadık. cemo ev araştırmaya başlayınca başka bir semtten ev aldık. O ev şimdi abimin evi o durumlar çok karışık. Ve ben o ev için aklıma edeyim diyorum şuan.

Ev başka bir semtte olunca mecburen annemin yanına taşındık. Çocuk küçük zaten ev almışız, borç harç derken yanına aldı bizi. Tabi oda çok mutlu olmuştu yalnızlıktan kurtulmuş, uğraşacak bir işi olmuştu. Bu da benim kız oluyor tabii. İkimizinde artistlik tavırları sona ermiş tek derdimiz artık kız olmuştu. Tabi benim mecburiyetim de ayrı konu. Ama Allah için annemin o zamanki haklarını asla ödeyemem. Ben işten gelir sadece çocuğumla ilgilenirdim. Yemek pişer, ev temizlenir, çocukta bakılırdı. Daha ne isteyeyim. Ara sıra bakım konusunda çatışmalarımız olurdu. Ama ufak tefek şeyler. Ben Pazar günleri hafif bir temizlik yapar, kendi ütülerimi yapardım. Bazense eşyalarımızın bulunduğu eve yani kendi evimize giderdik.

Neyse biz mutlu mesut yaşarken birden bu mutluluğumuzun üstünde karabulutlar dolaşmaya başladı. Ne olduğunu tam olarak hatırlamıyorum ama gerçekten sudan bir sebeptir kavga yaptık ve yine bu sudan sebepten ötürü 3-4 gün hiç konuşmadık. Ben ruh gibi yaşıyor, işe gidip geliyor, ne yapacağımı bilmez halde dolaşıyordum. Çocuk ağlıyor kimse konuşmuyor, yemekler tatsız tuzsuzdu.

Bir akşam eve gittiğimde annemi aldım karşıma. bak anne bu olayın nasıl çözüleceğini bilmiyorum ama biz iki kadın olarak birbirimize destek olmalıyız, benim sana ihtiyacım var ve yeri geldiğinde senin bana. Evdeki erkekler kapıyı kapatıp çıkarlar ama biz baş başa kalırız. Bu yüzden birbirimiz idare etmemiz ve sevmemiz gerekli. Bu konuşmadan sonra annem bana sarıldı ve kızım dedi bende senin gibi düşünüyorum ama işler bazen içinden çıkılmaz hale geliyor.

İşte böyle bir daha asla kavga etmedik, tartışmadık diyemem ama bir daha hiç küsmedik şimdi bir şey olsa ben kızsam o alttan alır, bazen de ben onu anlar dinler öyle konuşurum.

 Şimdiki aklım olsa ne yapardım. Her şey yaşanması gerekiyormuş yaşanmış. Fazla üstelemeye gerek yok. Kocamın annesi benim annem olur.  Kim ne derse desin. Bu işte burada biter.

Son bir not eklemek isterim. Annem hala eltimin çok iyi bir gelin olduğundan bahseder benim yanımda. Bende onun yanaklarını sıkar canım annem seni seviyorum derim.