Dolu dolu bir pazar:)

Anne olduğumun farkına varmaya başladım. Şimdiye kadar babaannesinde kalması gerçekten çok geri götürmüş beni. Ben onun annesiyim ve oda benim kızım.

Canım her şeyim dayanamıyorum onsuz uyumaya. Sanki ilk defa yeni anne olmuş gibiyim.

Muhteşem bir Pazar günü geçirdik. Önce fatih belediyesinin çocuk tiyatrosuna gittik. Sıcak ve kalabalık sıktı ama keyifliydi. Bence ses sistemi kurulmalı çocuklar şarkılar bittikten sonra sıkılıp konuşmaya başlıyorlar. Salon uğultulu, kalabalık olunca dikkat dağılıyor ve sıkıcı hale geliyor.

Ardından bir ay önceden randevusunu aldığımız İstanbul moderndeki küçücük kutucuk etkinliğine katıldık.

Gerçekten çocuklar ve büyükler için eğlenceli dakikalar geçiyor. Bazı aileler sadece direktif vererek yardımda bulunurken bazıları  , ben dahil işin içine girmiştik. Gerçekten son derece keyifli son derece eğitici saatler geçirdik.

İstanbul modern sanat müzesinin yaklaşık 2 yıldır yaptığı bir etkinlikmiş ben yeni öğrendim. Çocuklarla ebeveynler hep birlikte küçücük kutucuk etkinliğiyle buluşuyorlar. Bizde tam moduna girmiştik. Kâğıtlar, boyalar, kartonlar, boncuklar ve bir sürü ihtiyaç olabileceği çocuklarında sevdiği her şey.

Fotoğraf makinemi işyerinde unuttuğum için telefon ile çekebildiklerim bu kadar ama bir dahaki etkinlikte daha ayrıntılı fotoğraflar çekeceğim.

1,5 saat süren etkinliğin ardından eminönüne geçtik. Eminönü’nde uzun bir NİMET ABLA kuyruğu vardı. Sıla illa bilet alalım diye tutturdu. Ne yapacağız kızım parayı değince bebek alırız anne dedi. Bende istediğin bebeği sana alırım o kadar parayı napıcaz dediğimde tamam annecim dedi bütün gün uyumlu bir çocuk olduğu için lcw den istediği etek elbise ve montu aldık çok mutlu oldu. Niyetimiz balık ekmek yemek olsa da arkadaşımın çocuğu illa hamburger istediği için mc donaldsa gittik. Oradan Beyazıt çıktık. Kitapçılar çarşısında SERDAR ÖZKAN ‘ nın KAYIP GÜL romanını ve TOLSTOY’ un ANNA KARANİNA adlı romanını aldım.

 İnşallah okuma fırsatım olur daha yeni anneliğin tadını alıyorum diyorum ya akşam işten çıkıp eve gidiyorum yemek, temizlik, bulaşık ve çocuğa ilgi göstereyim derken bir bakmışım erkenden bende uyumuşum.

Alışıcam alışmak zorundayım.