Annem,babam,k/annem,dedem,kardeşim yanımda olmasını isteyebileceğim herkes hastahane deydi ama benim için değil başka hayat mücadeleleri için oradaydılar.Erken gelmişti dünyaya bu mücadeleye katılmak istiyordu sanki....
Üç aylık olduğunda işe başladım.Minicik ellerini bırakıp, üzerime sinmiş o güzel kokunla işe gidiyordum.Özlüyordum,ağlıyordum önceleri..
Babaannesinde kalmaya başladığında 2 yaşındaydı.artık hafta içinde orada kalıyor haftada bir gün bizde gidiyorduk,hafta sonları (cumartesi akşamı) kar yağmur çamur demeden alıyorduk ..Böyle başladık hayat maratonuna çalışan bir anneydim ben, kendi evime gitmek zorundaydım..Kendi evimde olduğumda kızım yoktu kızım yanımda olduğunda da biz evimizde değildik.Güvenecek kimsem yoktu ,yabancı birine emanet edemezdim ,en iyi bakacak kişinin yanındaydı babaannesinde...Kimilerine göre çok şanslıydım kendime ayıracak vaktim vardı kimilerine göre ise vicdansız bir anneydim düzensiz bir hayatım vardı kah orAda kah burada....Çalışan bir anneydim ben.
Şimdi senin bir çok halini hatırlamıyorum. nasıl konuştuğunu ,ilk neler söylediğini,seni nasıl uyuttuğumu..Anne bana bebekliğimi anlat dediğinde anlatacak bir iki anıdan başka hiç bir şeyin olmayışı beni mahvediyor..özlüyorum seni kızım,bebekliğini,her şeyini dönüşü yok biliyorum.bu günün tadını çıkarmak gerekir ama ben seninle bugünün tadını da çıkaramıyorum.
Part time bir anneyim ben çalışan bir anne!
2 yorum:
Bu senin yazin mi? Yazi seklin baya bi degismis.
tabiki benim yazım yazdıkçada düzelecek :)
Yorum Gönder